Description
Type: Red hardcover
Foreword
Just under ten years are spanned by Testimonies Nos. 31 through 33, which make up Volume 5. The first Testimony was published in 1882, but contains messages given in 1881 and thereafter. No. 32 was published in 1885, and No. 33 rolled off the press in 1889. That same year, these three were collected into one book—Volume 5.
This was a most interesting period in the rapidly developing work of the Seventh-day Adventist Church. In North America, in the year 1882, two new high schools were opened, one in South Lancaster, Massachusetts, and the other in Healdsburg, California. Thus from our church center at Battle Creek the educational work began to reach to the ends of the earth. Ten years previously our first school had been opened in Battle Creek, and two years later the new buildings were dedicated. During these ten years many specific problems were encountered which accompanied this new and important challenge. Sometimes the problems were great, and in not a few cases special counsel was given by the spirit of prophecy to guide and protect this work. These messages relating to problems ranging from exhortation to curriculum form a part of this book.
The nine-year period covered by this volume was also a period of intensive writing and publishing for Ellen White. In 1882, preparations were made to reprint A Sketch of the Christian Experience and Views of Ellen G. White, and volume I of Spiritual Gifts. In the same year these two books were combined into one volume entitled Early Writings. To meet the continuing demand for the Testimonies, the first thirty numbers were reprinted in 1885 and published in four books, volumes I through IV, as we now know them. Sketches From the Life of Paul, the precursor of The Acts of the Apostles, was published in 1883. In 1884 Mrs. White completed her work on volume IV of Spirit of Prophecy, or The Great Controversy, which was immediately published. It soon found its way through the hands of peddlers to many thousands of homes, and in just three years ten editions had rolled from the presses. In 1888 the enlarged Great Controversy, the book with which we are now so familiar, was published, taking the place of an earlier and shorter edition.
At the church headquarters in Battle Creek a steady growth was observed. The publishing house was newly equipped. The sanitarium and school prospered and showed continued growth. These developments brought large numbers of Adventists to that city. The dangers connected with such a concentration of Adventists in one place, and the inevitable tendency toward a lessened sense of responsibility and lower standards, are pointed out at the beginning of this volume. These developments in the church also brought with them the real danger that the work would become mechanical in nature and lose its original simplicity. Such dangers were especially evident in the publishing house. The Testimonies in this volume emphasize good management, industry, vigilance, and provide a guideline for the executive and leading men in the discharge of their duties.
As the problems of the established work were being considered at our headquarters, new fields were being developed in the northwestern portion of North America, and many there received the message. With the opening up of these advanced territories many new problems presented themselves. Ellen White herself made two visits to the northwest, and in connection with the last visit wrote a great deal of counsel for the workers there—advice on practical subjects vital to the welfare of the work, and the ministers who were laboring among the strong and headstrong men and women who had come west as pioneers and had made their homes in these vast and newly opened territories. These were men and women of energy, courage, and strong personalities, but many of them had deep religious convictions, who responded to the call of the Advent message. These energetic pioneers needed the powerful and molding influence of the Spirit of God for the development of Christian character. They needed warnings against the passion for money and worldly ambition.
Testimonies for the Church Part 5
In de tijd die deel V vertegenwoordigt was er ook aanzienlijke tegenstand van een kleine groep van ontevreden zielen die jaren eerder onze rijen had verlaten. Hun aanvallen waren in het bijzonder gericht tegen de persoon door wie de geest der profetie werkzaam was en haar geschriften, die de kerk door de jaren heen kracht hadden gegeven en hadden opgebouwd. Ook dwaalde gedurende de tien jaren die door dit deel worden bestreken een van onze vooraanstaande evangelisten af, die zich spoedig daarna bezighield met het afbreken van het werk waaraan hij zelf eerder had meegewerkt om het op te bouwen. Twee brieven, door Ellen White geschreven om de man te weerhouden van de sprong die hij op het punt stond te gaan maken, kunnen in dit boek worden teruggevonden. Eén begint op pagina 468 en de andere op pagina 507. De poging die werd ondernomen om hem te behoeden bleef vruchteloos, en hij richtte zich in een verbitterde tirade tegen Mevrouw White en de profetische gave. Hoewel zulke aanvallen het werk van de zevendedags-adventisten natuurlijk niet tegenhielden, zal het duidelijk zijn dat deze wel werden herkend als elementen die verwarring zaaiden, en waartegen iets moest worden ondernomen. Het is daarom niet verwonderlijk dat een aantal vitale artikelen met betrekking tot de profetische gave gedurende deze tijd werden opgetekend. Een van deze artikelen vormt de basis voor de Inleiding van The Great Controversy die in 1888 werd uitgegeven. Andere zijn terug te vinden in dit deel. Eveneens gedurende deze tijd heeft Mevrouw White een verzameling samengesteld uit alle gepubliceerde Getuigenissen die zij had geschreven over de aard en de invloed van de Getuigenissen voor de Kerk, en heeft deze samengevoegd tot een artikel van achtendertig pagina's, dat tegen het einde van dit deel kan worden teruggevonden. Gedurende de herfst van 1888 werd een belangrijke Generale Conferentie gehouden in de staat Minnesota te Minneapolis. Tijdens deze bijeenkomst kwam aan degenen die waren samengekomen een wijdere opvatting voor ogen van de grote waarheden van rechtvaardiging door geloof. Het nalaten van somrnigen om hun hart open te stellen voor het licht waarmee men daar zo helder werd beschenen, spoorde mevrouw White aan om de aanzet te geven tot ijverige bijbelstudie, en de hindernissen af te breken die het aannemen van de waarheid in de weg stonden. Tijdens de bijeenkomst van de Generale Conferentie in het daarop volgende jaar 1889, deden zowel evangeliedienaren als leken er in de voltallige vergaderingen verslag van dat "het afgelopen jaar het beste van hun leven was geweest; het licht dat uit Gods Woord had geschenen was onntiskenbaar helder geweest - rechtvaardiging door geloof, Christus onze rechtvaardigheid .... Het universele getuigenis van degenen die hadden gesproken bestond hieruit dat deze boodschap van licht en waarheid, die onder ons volk was gekomen, precies de waarheid voor deze tijd is, en naar welke andere kerken zij ook gaan, licht en bevrijding, en de zegen van God zullen zeker binnen komen." (E.G. White MS., oktober 1889, geciteerd in The Fruitage of Spiritual Gifts, pagina 234.) Gods boodschap voor Zijn volk veranderde de dreigende sfeer van verslagenheid in een glorieuze victorie. Terwijl het schrijven van dit deel tot een afsluiting begon te komen, dreigde in de Verenigde Staten een crisis in de vorm van een voorgestelde nationale zondagswet. In dit verband werden aan Mevrouw White de vooruitzichten op een dreigend conflict voorgelegd, en de problemen die de kerk het hoofd moest bieden als het afvallige protestantisme zou samengaan met het katholicisme om dwingend onderdrukkende maatregelen op te leggen. De diepe verdoving van degenen die de ernst van het probleem inzagen werd duidelijk afgeschilderd, en er kwam een oproep tot daden. Deel V heeft een grotere verscheidenheid aan onderwerpen dan welke van de andere negen delen van de Getuigenissen. Dit was het laatste deel uit de reeks van Getuigenissen dat "persoonlijke getuigenissen" bevatte die gericht waren tot verschillende personen. Er zou een periode van elf jaar verstrijken tot deel VI van de Getuigenissen zou worden uitgegeven. Dit deel is van grote waarde voor de hedendaagse kerk, vanwege de praktische aard van de te juister tijd gegeven waarschuwingen en raadgevingen. Door het gehele deel staan serieuze mededelingen die wijzen op de nabijheid van het einde, en de voorbereiding die in het licht van de dreigende crisis nodig zijn. Predikanten worden tot grotere toewijding opgeroepen. Bestuurders worden vermanend toegesproken. Aan artsen wordt raad gegeven. Leraren worden tegen het aannemen van wereldse beginselen gewaarschuwd, en worden aangemoedigd om hun leerlingen voor te gaan in zielenwinnend werk. Colporteurs en evangelisten worden gemaand tot een hoger niveau. Aan ouders wordt raad gegeven over het gezinsleven en de opvoeding van de kinderen. Degenen met zogenaamd nieuw licht, maar die een boodschap hebben die haaks staat op de fundamentele leerstellingen, worden vermaand. De manschappen van het volk worden tot wederopleving en hervorming opgeroepen.
Het onderricht en de waarschuwingen in dit deel hebben een stabiliserende en ontnuchterende invloed op de zevendedags-adventisten uitgeoefend, toen zij werden aangespoord tot het leveren van een grotere inspanning. Dezelfde invloed hebben zij vandaag nog steeds.De beheerders van de publicaties van Ellen G. White